Είναι η πρώτη μάλλον «θυμωμένη» αλλά ταυτόχρονα και ακραία ανθρώπινη συνέντευξη της καριέρας του. Ο λόγος για τον Χανιώτη καλλιτέχνη Ηλία Χορευτάκη, ο οποίος μιλάει από καρδιάς στα «Πρόσωπα του Δια Κρητικού» για την πορεία του μέχρι σήμερα στο κρητικό πεντάγραμμο αλλά και για τις πιο έντονες στιγμές της ζωής του. Αναφέρεται στο θάνατο της μητέρας του που τον σημάδεψε, το τραγούδι που έγραψε γι’ αυτήν αλλά και για την πολιτική κατάσταση της χώρας. Για το τελευταίο, οι αναφορές του είναι χωρίς περιστροφές και σίγουρα θα συζητηθούν, με δεδομένο ότι η γλώσσα που χρησιμοποιεί, είναι ασυνήθιστα σκληρή αλλά ταυτόχρονα απενοχοποιημένη και αληθινή…
Κρητική μουσική, «παράδοση που δεν βουρκιάζει» ή μόδα που στήθηκε γύρω από αυτήν μια ολόκληρη «βιομηχανία τα τελευταία χρόνια;
- Θα ξεκινήσουμε λίγο επιθετικά αλλά πάμε…
Μπορείς να πεις ότι συμβαίνουν και τα δύο μαζί… Σίγουρα η μουσική μας έχει την δύναμη να κρατηθεί αναλλοίωτη στο πέρασμα του χρόνου ακόμα κι αν κάποιοι για χάρη του χρήματος προσπαθούν να προβάλουν κάποια ξένα πράγματα που δεν έχουν σχέση με αυτό που λέγετε παράδοση… Βέβαια κάθε γενιά έχει μεγαλώσει διαφορετικά και ανάλογα το που και τι βιώνει πλάθει και τα μουσικά της ακούσματα… Η αμάθεια όμως είναι ένα μεγάλο πρόβλημα στην παράδοσή μας και μαζί με την εισπρακτική αναγκαιότητα το πρόβλημα μεγαλώνει… Έτσι αν δεν είσαι σύγχρονος με ότι αυτό συνεπάγεται και δεν τραβάς κόσμο δεν θα παίξεις αν είσαι και ο καλύτερος όλων, αν παίζεις μόνο παραδοσιακά μια από τα ίδια… Δεν κατηγορώ φυσικά τα μαγαζιά ή οποιονδήποτε κάνει μια δουλειά, αρκεί να είναι ξεκάθαρος στο τι πρεσβεύει… Έχουν έρθει κάποιοι ουρανοκατέβατοι που μέχρι χθες δεν ήξεραν τι θα πει Κρητική μουσική και το παίζουν κουμανταδώροι της παράδοσης μας…. Αυτό δεν το σηκώνει ο οργανισμός μου… Φυσικά ότι και να πούμε εμείς εδώ αυτή η κατάσταση δεν θα αλλάξει γιατί όλα κινούνται γύρω από το χρήμα…
«ΈΧΕΙΣ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΌΤΗΤΑ ΚΎΡΙΕ ΜΟΥΣΙΚΈ ΝΑ ΓΡΆΨΕΙΣ ΔΙΚΉ ΣΟΥ ΜΟΥΣΙΚΉ…; ΓΡΆΨΕ ΤΗΝ ΚΑΙ ΚΆΝΕ ΤΗΝ ΌΤΙ ΘΕΣ… ΑΥΤΆ ΠΟΥ ΒΡΊΣΚΕΙΣ ΑΠΌ ΆΛΛΟΥΣ ΌΜΩΣ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΑΛΛΆΖΕΙΣ ΤΑ ΦΏΤΑ…»
- Πόσο «παραδοσιακή» είναι η μουσική που ακούμε σήμερα στην Κρήτη σε αρκετές περιπτώσεις;
Όπως σου είπα υπάρχουν πολλά ξένα και αλλοιωμένα ακούσματα… Κάποιοι ίσως το κάνουν εσκεμμένα για να βρουν τρόπο να ξεχωρίσουν… Άλλοι από άγνοια ίσως…
Εγώ μπορώ να δεχτώ τον οποιοδήποτε συνάδελφο να παίζει και να τραγουδάει ότι θέλει αλλά να διαχωρίζει πιο είναι Κρητικό και πιο όχι, πιο κομμάτι είναι δικό του και πιο είναι άλλων… Επίσης δεν μπορώ να δεχτώ κάποια κομμάτια που έχουν μεγαλώσει γενιές και γενιές να τα κάνουμε ροκ ή τζαζ ή οτιδήποτε άλλο… Έχεις την δυνατότητα κύριε μουσικέ να γράψεις δική σου μουσική…; Γράψε την και κάνε την ότι θες… Αυτά που βρίσκεις από άλλους όμως μην τους αλλάζεις τα φώτα… Κι εγώ έχω γράψει τραγούδια που δεν είναι Κρητικά αλλά δεν τα βαφτίζω Κρητικά, ούτε και έχω αλλάξει μουσική παλιών μουσικών…. Είναι λεπτά θέματα και χρειάζεται σεβασμός…
Ήταν τυχαίο το ξεκίνημα μου… Ποτέ δεν σκέφτηκα ότι θα παίζω και θα τραγουδώ σε γλέντια…
- Πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν το δικό σου επαγγελματικό ξεκίνημα, στον καλλιτεχνικό χώρο…;
Καταρχήν ήταν τυχαίο το ξεκίνημα μου… Ποτέ δεν σκέφτηκα ότι θα παίζω και θα τραγουδώ σε γλέντια… Εγώ ξεκίνησα από αγάπη στη μουσική και αυτό συμβουλεύω και τα νέα παιδιά… Απλά παντρευόταν ένας ξάδερφος μου και με πίεσαν να παίξω… Μετά από αυτό όλα κύλησαν μόνα τους… Εννοείται βέβαια ότι έριξα πάρα πολύ δουλειά και ότι πέρασα δύσκολες καταστάσεις, αλλά όταν είσαι εντάξει απέναντι στον κόσμο όλα ξεπερνιούνται…. Θέλω να ευχαριστήσω και όλους αυτούς που τόσα χρόνια με έχουν στηρίξει….
- Κουρέας και καλλιτέχνης, πόσο εύκολα συνυπάρχουν αυτές οι δυο ιδιότητες του Ηλία;
Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι εύκολο να τα συνδυάσεις και τα δύο… Θέλει δύναμη να ξεπεράσεις την κούραση και να είσαι εντάξει και έτοιμος να ανταπεξέλθεις και στις δύο δουλειές και να είσαι όπως πρέπει… Ευχαριστώ και τον κόσμο τους πελάτες μου στο μαγαζί που παρά το ακατάστατο ωράριο που έχω δείχνουν κατανόηση… Φυσικά κι εγώ φεύγω πολύ αργότερα από το κανονικό ωράριο για να τους εξυπηρετήσω… Όλα είναι θέμα θέλησης και αγάπης γι’ αυτό που κάνεις…
Όταν πέθανε η μητέρα μου έχασα τον κόσμο, ήταν το μεγαλύτερο πλήγμα της ζωής μου…
- Ποιες θεωρείς τις «στιγμές» που σε σημάδεψαν όλ’ αυτά τα χρόνια, σε όλα τα επίπεδα, επαγγελματικά και προσωπικά…;
Είναι πολλές οι στιγμές που μπορώ να πω ότι με έχουν σημαδέψει σε όλη αυτή την πορεία… Θα κρατήσω τέσσερις όμως επαγγελματικές και δύο προσωπικές… Σίγουρα η μία είναι το ξεκίνημά μου και οι δάσκαλοι μου Κουνέλης Μιχάλης και Κώστας Παπαδάκης «Ναύτης» όπως και ο συνεργάτης μου επί 17 χρόνια, ο Χαρίλαος Βλαστάκης που μου έμαθε πάρα πολλά πράγματα και κυρίως σεβασμό, ήταν σαν πατέρας και αδερφός.
Η δεύτερη στιγμή ήταν σε ηλικία 20 χρονών η μόνιμη εγκατάστασή μου στην Αθήνα και η συμμετοχή μου για δυο σεζόν στο Κρητικό κέντρο Ομαλός… Εκεί νομίζω έγινα επαγγελματίας γιατί αναγκάστηκα να μάθω να παίζω κομμάτια από όλη την Ελλάδα και να γνωρίσω κουλτούρες διαφορετικές από τους Κρήτες και να μπορώ να προσαρμοστώ σε πολλές καταστάσεις… Μεγάλο σχολείο τότε η Αθήνα!
Τρίτο γεγονός ήταν το πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικό, στην Αμερική. Εκεί ένιωσα κάποιες από τις πιο ωραίες επαγγελματικές μου στιγμές. Να είναι καλά όλοι οι ξενιτεμένοι μας που ακόμα και σήμερα μου δείχνουν την αγάπη τους απλόχερα… Προσπαθώ όσο μπορώ να ανταποδώσω κι εγώ…
Τέταρτη στιγμή που ήταν ένα μεγάλο γεγονός για μένα ήταν όταν αποφάσισα να γράψω το πρώτο μου CD με δικά μου τραγούδια και μέσα σε ενάμιση χρόνο έγινε χρυσό… Τιμή μεγάλη και ευχαριστώ τον κόσμο γι’ αυτή την αγάπη αλλά και τους συνεργάτες μου και την εταιρία μου που τόσα χρόνια έχουμε μια άψογη συνεργασία.
Οι δύο προσωπικές στιγμές είναι η δημιουργία της οικογένειάς μου που με γεμίζει και με κρατάει στις δύσκολες στιγμές και ο θάνατος της μητέρας μου πριν τέσσερα χρόνια… Εκεί έχασα τον κόσμο και ήταν το μεγαλύτερο πλήγμα της ζωής μου…
«ΜΕ ΑΞΊΩΣΕ Ο ΘΕΌΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΆΣΤΗΚΑ ΜΕ ΌΛΟΥΣ ΕΚΕΊΝΟΥΣ ΠΟΥ ΉΘΕΛΑ ΚΑΙ ΘΑΎΜΑΖΑ… ΜΕ ΚΆΠΟΙΟΥΣ ΜΙΑ ΦΟΡΆ ΌΠΩΣ Ο ΚΑΚΛΉΣ ΚΑΙ Ο ΜΑΝΙΆΣ ΑΛΛΆ ΜΟΥ ΕΊΝΑΙ ΑΡΚΕΤΌ ΚΑΙ ΑΙΣΘΆΝΟΜΑΙ ΤΥΧΕΡΌΣ»
- Ποια είναι η γνώμη σου για το διαδίκτυο, ουσιαστικά εκεί έχει περάσει τα τελευταία χρόνια η «δισκογραφία» των καλλιτεχνών…
Το διαδίκτυο έχει κάνει και καλό αλλά και κακό… Καλό έχει κάνει γιατί βρίσκουμε πολύ πιο εύκολα ότι χρειαζόμαστε από κομμάτια παλιά, ξεχασμένα, από καινούρια, γενικά ότι θέλεις… Έχει κάνει πιο εύκολη τη ζωή των νέων παιδιών που θέλουν να μάθουν πράγματα… Το κακό είναι ότι πολλά που γράφονται εκεί μέσα είναι ανακρίβειες και διαστρεβλώσεις και δυστυχώς δεν μπορούμε να το ελέγξουμε… Η δισκογραφία πλέον είναι για τους συλλέκτες… Δεν αγοράζει ο κόσμος αφού την επόμενη που θα βγει ένα CD είναι στο ίντερνετ και οι εταιρίες δεν μπορούν πια να χρηματοδοτήσουν δουλειές.
- Αυτή την περίοδο κυκλοφορείς ένα ολοκαίνουργιο κομμάτι. Είναι προπομπός κάποιας ολοκληρωμένης δουλειάς που… έρχεται;
Το κομμάτι αυτό είναι καινούριο στο Yutube… Έχει γραφτεί όμως στο τελευταίο μου CD πριν ενάμιση χρόνο με τίτλο «ΜΑΝΑ ΜΟΥ» και είναι αφιερωμένο στην μνήμη της μητέρας μου… Επειδή πολύς κόσμος δεν γνωρίζει το CD γιατί δεν έγινε η κατάλληλη διαφήμιση, να πω ότι αυτό το CD το έκανα δώρο στο «Χαμόγελο του παιδιού» μαζί με όλα τα έσοδα μιας συναυλίας στην Ανατολική Τάφρο που ήταν πολύ επιτυχημένη… Το κομμάτι αυτό είναι από εκείνο το βράδυ της συναυλίας και ήδη έχει αγαπηθεί από πολύ κόσμο…
- Με ποιους καλλιτέχνες Κρητικούς ή μη θα ήθελες κάποια στιγμή να συνεργαστείς;
Με αξίωσε ο Θεός και συνεργάστηκα με όλους εκείνους που ήθελα και θαύμαζα… Με κάποιους μια φορά όπως ο Κακλής και ο Μανιάς αλλά μου είναι αρκετό και αισθάνομαι τυχερός.
- Μίλησε μας λίγο για τη σχέση σου με τον απόδημο Ελληνισμό…
Όπως σου είπα και πιο πάνω είναι από τις καλύτερες στιγμές που έχω ζήσει… Έχω εισπράξει τέτοια αγάπη και ζεστασιά που δεν ξέρω πως θα ανταποδώσω…. Ακόμα και σήμερα μετά από 18 χρόνια που ταξιδεύω εισπράττω την ίδια αγάπη… Να είναι καλά όλοι τους….
Αισθάνομαι ντροπή που έδωσα ψήφο σε αυτά τα αποβράσματα…
- Ποια είναι η γνώμη σου για την πολιτική πραγματικότητα της χώρας τα τελευταία χρόνια. Υπάρχει τελικά «ελπίδα»;
Δυστυχώς πάμε από το κακό στο χειρότερο… Δεν διστάζω να πω ότι αισθάνομαι ντροπή που έδωσα ψήφο σε αυτά τα αποβράσματα… Συγνώμη που χρησιμοποιώ τέτοιες εκφράσεις αλλά όταν οι κυβερνόντες της Ελλάδας μας καταργούν Πατρίδα, Θρησκεία, Οικογένεια τότε δεν μπορεί να είναι τίποτα καλύτερο από αυτό που τους χαρακτήρισα…. Νομίζω ότι δύσκολα θα αλλάξει κάτι γιατί δεν υπάρχουν πατριώτες και αρχηγοί πλέον και είναι όλα σχεδόν πουλημένα.
Μακάρι να βγω ψεύτης και τα παιδιά μας να δουν καλύτερες μέρες…